Hayat çoğu zaman mükemmeli sunmaz insana. Bazen kurşundan ağır bir efkâr balyası gibi çöküverir omuzlarımıza.
Böylesi anlarda hislerim ya bağlamamda ezgi olup kanatlanır ya da bir beyaz kağıt üzerine dosta yazılmış kırık dökük üç beş satır.
Bir yürek çığlığıdır bu. İsyankâr bir sükût. Gündelik telaşlar içerisinde tüm güzel hasletlerimiz gibi yitip giden sevdalarımızın ardından söylenen öksüz bir türkü.
Hayat bir takvim aslında ve bizler koparız ondan sayfa sayfa. Son sayfa düşmeden söyledim hayata dair, söyleyeceğim ne varsa.
Çünkü Cesaret korkunun olduğu yerde bile gerçeği haykırabilmektir.