Söz, incinin mercanla buluştuğu derinliktir. Yürek bir tahtırevan, sessizlik ve serinlik… Kalem ise son limanıdır deniz fenerlerinin. Nilüferler büyümüştür içinde her birinin… Usta şair Nurullah Genç’in bu kitabında, söz sahilinde umut savrulacak kum gibi… Şiir ise binbir yerinden çatlamıştır, tohum gibi… Ateş Semazenleri, kâğıtla kalemin umut, hüzün ve aşk dolu son dansıdır…
Her sabah o karanlık ufuklardan yürüyüp
Her akşam yeryüzüne bir güneşle döndüler
Kâh bir gece yarısı yıldızları bürüyüp
Dumanlı aynalarda ansızın göründüler
Bir kıvılcımla rüzgâr alıp götürdü bizden
Şimdi dağlar ardında gülümsüyor tenleri
Bir gün çıkıp gelirler belki de bir denizden
O nehir sevdalılar, ateş semazenleri
Her sabah o karanlık ufuklardan yürüyüp
Her akşam yeryüzüne bir güneşle döndüler
Kâh bir gece yarısı yıldızları bürüyüp
Dumanlı aynalarda ansızın göründüler
Bir kıvılcımla rüzgâr alıp götürdü bizden
Şimdi dağlar ardında gülümsüyor tenleri
Bir gün çıkıp gelirler belki de bir denizden
O nehir sevdalılar, ateş semazenleri