Içimdeki doganehirler akiyor içimdedökülüyor çaglayarakruhumdaki denizlereçiçekler açiyor zaman zamanya da bulutlar kapliyor beynimiele geçirmis doga bedenimifirtinalar esiyor yüregimdebazen bir huzur gönlümdebazense bir kuraklik içimdeya da sirilsiklam ruhumbir askin esigindene çare ki doganin bir yiliyayilmis ömrümün bütününeuzun da sürse kisa dageri gelmiyor mevsimler gittigindeduygular istekler eksilmeden sürse dehem bahar hem de yazgeçmis gitmis bir kere