KANLI KOCA ve OGLU KANTURALI
Oğuz zamanında adına Kanlı Koca dedikleri bir gürbüz er vardı. Yetişmiş bir cilasın oğlu vardı, adına Kanturalı derlerdi.
Kanlı Koca:
"Yarenler, atam öldü, ben kaldım; yerini, yurdunu tuttum; yarınki gün ben ölürüm, oğlum kalır, bundan ötesi yoktur ki gözüm görürken oğul, gel, seni evereyim ... " dedi.
Oğlan:
"Baba, madem beni evereyim, dersin. Bana layık kız nice olur? .. " dedi.
Kanturalı:
"Baba, ben yerimden doğrulmadan o kalkmış, ayağa dikilmiş olmalı; ben karakoç atıma binmeden o binmiş...
Oğuz zamanında adına Kanlı Koca dedikleri bir gürbüz er vardı. Yetişmiş bir cilasın oğlu vardı, adına Kanturalı derlerdi.
Kanlı Koca:
"Yarenler, atam öldü, ben kaldım; yerini, yurdunu tuttum; yarınki gün ben ölürüm, oğlum kalır, bundan ötesi yoktur ki gözüm görürken oğul, gel, seni evereyim ... " dedi.
Oğlan:
"Baba, madem beni evereyim, dersin. Bana layık kız nice olur? .. " dedi.
Kanturalı:
"Baba, ben yerimden doğrulmadan o kalkmış, ayağa dikilmiş olmalı; ben karakoç atıma binmeden o binmiş...