HACİVAT: Vay Karagöz’üm, sana ne oldu böyle. Her yerin mosmor olmuş, geçmiş olsun. KARAGÖZ: Allah müstehakını versin. Başıma ne işler açtın. (vurur) HACİVAT: Yıktın perdeyi eyledin vîran Varayım sahibine haber vereyim heman. KARAGÖZ: Her ne kadar sürç-i lisan ettikse affola.