İkindi Zamanı

“Yusuf’u zindana attiran Züleyha, Zindana kendisi girmisti de farkinda degildi. ... O Züleyha ki, geçen zamanin farkinda olmayarak. Yusuf’u ikindi zamanini bekler gibi bekledi. Istedi ki, Yusuf’u gelsin; isterse ikindi zamani gelsin. Yüregi Yusuf’un hasretiyle yanan Züleyha. O’nun bu kadarcik bir gelisine bile raziydi. Heyhat! Yusuf geldiginde... Züleyha gecenin karanligina girmisti bile. Züleyha bu kadarini hiç aklina getirememisti. Çünkü o, herkesin zamani ayni isler sanmisti. Oysa herkesin günü ayni degildi ki... ... Nice sevdalar gün isiginda tohumunu çatlatip filizlenirken, Nice asklarin üzerine göz göre göre kezzap dökülüyordu. Tipki nisan yagmurunun sedefin karninda göz kamastirici inciye dönüsürken yilanin kesesinde zehre dönüsmesi gibi...“ (Tanitim Bülteninden)