Kafir Halil ve Deli

-Hayir, sen bana benzemiyorsun, ey deli! Çünkü sen hâlâ ürperiyorsun acin karsisinda; ürkütüyor seni dipsiz uçurumun derinlikleri.-Ben sana benziyorum, ey gece! Vahsi ve korkunç. Çünkü kulaklarim, kölelesmis halklarin feryatlarina ve unutulup gitmis beldelerin acilarina sagirlasmistir artik.-Hayir, sen bana benzemiyorsun, ey deli! Çünkü ruhun, yedi katli bir kumasla kaplidir; kalbinin sesini duyabilecek durumda bile degilsin.-Ben sana benziyorum, ey gece! Ben sana benziyorum!Güçlü ve ulvi. Çünkü tahtim, yikilmis tanrilar yigininin üstünde yükseliyor; önümden, hiçbir zaman yüzünü görebilme olanagini bulamadan, sirf giysilerimin eteklerine dokunabilmeleri umuduyla günler akip gitmektedir.-Sen kalbimin çocugu! Bana benziyor musun? Öyle ise, sen basarilamayan düsüncelerimi üstlenebilir ve sonu gelmez sözlerimi söyleyebilir misin?-Ey gece, biz iki kardesiz! Sen evreni uyandiriyorsun, ben de ruhumu... (Tanitim Bülteninden)