Gününü yasarken bir yavru karacadir Mogol. Toy ve sölen günlerinde genç bir taydir.
Ne zaman ki savas gelip çatar, vahsi bir dogan olur Mogol. Yagilarin üzerine bir yasin gibi atilir. Gün gelir yasli bir kurt benzeri pusuda gizlenir. Geceleri baykus gibidir, uyumaz! Mogol degiskendir çünkü bozkirin ürünüdür. Onun yasami bozkira denk olmalidir.
Avcidir Mogol. Bu korkusuz avci, sürülerinin ardindan göçer. Kolayca kurulup sökülen yurtlari ile diledigi yerde konaklar. Onlar karanlik gecelerin kurdudurlar. Gündüzün aydinliginda kara karga gibi alicidirlar. Savasta, durmazlar, yagi karsisinda çehreleri hiç degismez, korkusuzdurlar. Asla hanlarina ikiyüzlülük etmezler…
Tanri, Mogol’u savasçi yaratmistir. Öyle bir savasçi ki… Mogol, bozkirin efendisidir. Ancak düsler tutar gücünü. Düslere siginir ve bekler. Eger ruhu doymazsa kavga edecek, savasacak birilerini arar.
Bu birileri en yakininda da olsa fark etmez.