Hayatim yüktü. Hasretim ölümdü. Ruhum feryat ediyordu. Bir nefes, bir ses ariyordum.Beni bir rüya getirdi sana. Hep yazdim. Hep yazdin. Usanmadin. Bikmadin. Sabrettin.Simdi daha iyiyim. Kuskulardan, kuruntulardan kurtuldum. Kalbim nefes aldi. Yeni bir hayata uyandim. Bir umut yeserdi ruhumda. Derdimi anladim. Devasini biliyorum.Bir ayna koydun önüme. Beni bana gösterdin. Takiliyordum, engelleri kaldirdin. Rahmet elinde kalem gibiydin.Fakat yetti. Onunlayim artik. Senin yerine ona anlatiyorum derdimi. Senli benliyiz. “Rabbim!” diyorum. “Söyle ey kulum!” diyor. Böyle hissediyorum.