Biz yaslanmadigimizi bilerek yaslaniyoruz: ne i\ i ne iyi öfkenin bagri yanik örtüsü silkeleniyor (ilkemden çardagindan geçiyorum küfrün ve sükrün ve el-yekûn katmanlarindan dibe dogru ellerimi çirparak ellerimi çildirtarak ellerimi uzatiyorum yeryüzü panosuna ellerimi uzatiyorum yüzyillarin anisina bir adam her gün bir hayalin basinda aglayacak bir adam her gün sag kalacak puslu gürültülerden güdülmüs gündüzlerden bir se\ kalmaz: beni gögsünde kim uyutacak